Teorijski dio rada povijesni je pregled, analiza i interpretacija vlakova i aviona kao filmskim motiva - scenografski, dramaturški i simbolički elementi sa svojim konotacijama i denotacijama. Prvi film na celuloidu bio je "Ulazak vlaka u stanicu", prvi dobitnik Oskara za najbolji film bio je avijatičarska melodrama "Krila itd... Ipak premisa koju se propituje jest da postoji diskrepancija u tretmanu dva prijevozna sredstva. Pokret slike ekvivalentan je panoramskom gledanju iz vlaka koje je učinilo veli preokret u povijesti likovne umjetnosti (impresionisti, kasnije ekspresionisti i futuristi) i književnosti (Prust, Tolstoj, Hugo). Ista stvar se dogodila i u filmu i filmska povijest nam dokazuje da je simbioza željeznice i filma iznjedrila brojne kanonske filmove svih žanrova. Situacija s avionom je puno oskudnija što po raznolikosti žanrova što po pamtljivosti scena. Letenje dokida okolinu, preskače ju. Vlakom se putuje jer se put prevaljuje. Avionom se leti jer se distanca preskače. Također ljudi koji su gradili prugu, pruga im je vratila gradnjom društva (primjerice Amerika), dok se zrakoplovstvo prije svega razvijalo sukladno potrebama ratne avijacije. Je li točna pretpostavka da vlakom putuju svi od romantičara i revolucionara do čitavog niza likova Agathe Christie, a da putnički avion na filmu uglavnom prevozi otmičare i teroriste?