U radu se primjenom metode analize i komparacije istražuje tema individualizma u ekonomskoj znanosti, odnosno primjena individualizma u povijesti ekonomske misli. Ideologija koja apsolutnu prednost daje pojedincu u odnosu na sve društvene oblike potpuni oblik i značenje poprima polovicom 18. stoljeća, putem radova i misli teoretičara ekonomske znanosti, svih oblika društva i društvenosti. Kako bi se u potpunosti pojmio, raščlanio i obradio pojam individualizma u sferi ekonomke teorije, u radu se pristupilo kronološkoj obradi radova i stavova te misli teoretičara, fiziokrata i prosvjetitelja. 18., 19. i 20. stoljeća, čija su promišljanja, radovi i stavovi postavili temelje pojma individualizma, značenje i sadržaj ove doktrine. Počevši od Johna Lockea, Thomasa Hobbesa, i Adama Fergussona, koji predstavljaju svojevrsne preteče osnovnih postavki individualizma, obrađuju se misli te stavovi i teorije Davida Humea u dijelu postavljanja kriterija moralnoga ocjenjivanja. Obrađuje se i glavni predstavnik engleske klasične škole političke ekonomije, Adam Smith, čiji je rad nadahnuo pojam i značenje individualizma u području društvenih znanosti, a knjiga Bogatstvo naroda omogućila uspostavu sustava političke ekonomije. Smithov se rad potom nastavio izučavati i istraživati kroz misli i radove Johna Stuarta Millsa putem načela političke ekonomije. Nadalje, u radu se obrađuje doktrina individualizma na osnovu radova Josepha Schumpetera, Ludwiga Von Misesa te Friedricha Von Hayeka, čije misli i teorije, te postavke ekonomske teorije dovode do istraživanja individualizma u kontekstu ekonomskih sloboda i eksperimentalne ekonomije u radovima Miltona Friedmana i Vernona Smitha, što dovodi individualizam u kontekst utemeljenja moderne ekonomske znanosti.