Uvažavajući dosege tradicionalne funkcionalne stilistike i podjelu jezika na funkcionalne stilove, ali priklanjajući se pojmu diskursa i metodologiji diskursne stilistike, u ovome su radu opisane glavne značajke administrativnoga diskursa. Svako se polje diskursa klasificira horizontalno i vertikalno, pri čemu se vertikalno raslojavanje odnosi na plan realizacije diskursa (govoreni i pisani), a horizontalno na funkcionalni kriterij. S obzirom na recipijente administrativni diskursni tip nije privatan, već javan, a obuhvaća jezik zakona, deklaracija, ugovora, propisa i dopisa, molbi i žalbi. Podjela na podstilove koju je uveo Branko Tošović (zakonodavno-pravni, društveno-politički, diplomatski, poslovni i personalni podstil) dobro ocrtava područje njegova rasprostiranja, iako rubni oblici često u određenoj mjeri izmiču općenitim obilježjima. Uz najvažnije značajke administrativnoga diskursa, kao što su jednostavnost, jasnoća, točnost, preciznost, ujednačenost, ekonomičnost, kratkoća, neemocionalnost i sl., proučavanjem tipičnih primjera administrativnih tekstova analizirala se i dosljednost primjene standardnojezične norme, propitkivalo se uvođenje novoga diskursnog žanra te se analizirao odnos prema drugim diskursnim tipovima, čime se objedinila raslojenost administrativnih značajki po planovima i funkcijama jezične realizacije.