W niniejszej pracy omawiałem problemy i wyzwania napotkane podczas tłumaczenia i lokalizacji czytnika ekranu NVDA. Jako pierwszą opisałem różnicę między tłumaczeniem a lokalizacją. Odpowiedziałem także na pytanie, czym tak naprawdę jest lokalizacja. Pobieżnie scharakteryzowałem przykłady zastosowania tłumaczenia maszynowego i zaprezentowałem jego krótki rys historyczny. Wspomniałem również o narzędziach używanych w procesie tłumaczenia i lokalizacji czytnika ekranu NVDA, z naciskiem na programy obsługujące tłumaczenie wspomagane komputerowo (ang. CAT). Wyjaśniłem rolę czytnika ekranu ze względu na kontekst jego prawidłowej lokalizacji. Główna teza mojej pracy brzmi: Aby stworzyć właściwie działający interfejs i poprawną dokumentację programu komputerowego w języku docelowym, trzeba zastosować tłumaczenie i lokalizację, przy czym żaden z tych dwóch procesów nie może zostać pominięty. Na dalszych stronach pracy wyjaśniałem terminologię zastosowaną w mojej wersji polskiego przekładu, która jest jednym z największych wyzwań podczas próby tłumaczenia. Ściślej mówiąc, wyjaśniłem problemy terminologiczne związane z pismem Braillea w języku polskim, porównując je z sytuacją międzynarodową. Krótko opisałem problemy nierozwiązywalne dla mnie jako tłumacza, takie jak wymuszenie angielskiego sposobu sortowania elementów listy wewnątrz programu, co w przypadku języka polskiego może być uważane za błąd w procesie lokalizacji. W drugiej części pracy zestawiłem w tabeli wyżej wspomnianą terminologię używaną w interfejsie i poddałem ją analizie. Omawiałem także sposób zwracania się do adresata w samym interfejsie programu. Przeanalizowany został też obszerny fragment podręcznika użytkownika. Wykazano różnice między oryginałem i tekstem docelowym, na przykład używanie zwrotów męskoosobowych w postaci markera neutralności podczas zwracania się do dowolnego użytkownika.