Cilj rada je određivanje utjecaja djelovanja medija; destilirane i morske vode, na drvno-polimerni kompozit praćenjem promjena nekih njegovih svojstava; tvrdoće i prividne međuslojne čvrstoće. U tu svrhu provedeno je ispitivanje dvadeset ispitaka, deset ispitaka slojevitog kompozita mahagonij-poli(vinil-klorida) i deset ispitaka kompozita tikovina-poli(vinil-klorid). Pet ispitaka jednog i pet ispitaka drugog kompozita bili su izloženi djelovanju destilirane, a jednak broj jednih i drugih ispitaka djelovanju morske vode u termostatu pri temperaturi od 50 °C. U prvom, teoretskom dijelu, obrađeni su konstituenti kompozita i njihova svojstva. Prvo poglavlje govori općenito o kompozitima. Drugo poglavlje navodi vrste i svojstva konstituenata, što je od velikog značaja pri njihovom odabiru kod formiranja kompozita. U trećem poglavlju opisani su neki osnovni postupci proizvodnje kompozita i navedene njihove prednosti i nedostaci. Zakonom miješanja obrađenim u četvrtom poglavlju predočeni su izrazi pomoću kojih se mogu predvidjeti mehanička svojstva kompozita. Peto poglavlje bavi se problematikom međuslojnog područja u kojem dolazi do interakcije ojačala i matrice, odnosno njihove adhezije, i koje mora biti dobro konstruirano kako bi se postigla optimalna svojstva i učin kompozitnih materijala. Utjecaj medija na kompozit, posebice na njegovo međuslojno područje, tema je šestog poglavlja. Sedmo poglavlje opisuje svojstva i primjenu drvno-plastomernih kompozita, s posebnim osvrtom na prirodna ojačala. Osmim poglavljem predočene su osnovne karakteristike drva kao građevnog materijala te njegova mehanička i fizikalno-kemijska svojstva. Deveto poglavlje posvećeno je šupljikavim materijalima kojima pripada i upjenjeni PVC, jedan od konstituenata ispitivanog kompozita. Drugi dio rada je eksperimentalni dio. Ovdje se u desetom poglavlju opisuje način i princip određivanja upijanja vode u 29-dnevnom ciklusu uranjanja u vodu, tvrdoće te prividne međuslojne čvrstoće drvno-polimernog kompozita.