Parkinsonova bolest druga je neurodegenerativna bolest iza Alzheimerove demencije te je rana dijagnostika važan faktor koji doprinosi pravovremenom liječenju a time i poboljšanju kvalitete života bolesnika. Ovim istraživanjem analizirano je značenje nalaza TCD-a u PB-i kao i premotoričkim simptomima, prvenstveno depresiji. Osnovna hipoteza istraživanja bila je da ultrazvučna analiza mezencefaličkih jezgara može dati različiti rezultat u bolesnika s depresijom u sklopu PB-i u odnosu na bolesnike bez depresije, što može doprinijeti u prepoznavanju ranog nemotoričkog znaka PB-i. Istraživanje je provedeno na 150 bolesnika s PB-i, 52 bolesnika s depresijom te 100 kontrola ( ispitanici bez simptoma PB-i ili depresije). Kod svih ispitanika izvršena je analiza bazalnih ganglija TCD-om ( Aloka prosound α-10) u jednom navratu. Stupanj bolesti u PD-a određen je UPDRS i H&Y skalom dok je stupanj depresije u svim ispitanim skupinama određen BECK-ovom skalom. Rezultati su pokazali značajnu razliku nalaza TCD-a prvenstveno na nivou bazalnih ganglija između bolesnika s PB-i s i bez depresije kao i između oboljelih od PB-i i velikog depresivnog poremećaja. Utvrdili smo da površina SN korelira s rezultatom BDI, što je rezultat viši veća je površina SN koja se do sada smatrala stabilnim ( nepromjenjivim) markerom PB-i. Depresivni PB ispitanici imaju klinički zahvaćeniju nedominantnu stranu tijela što može poslužiti kao svojevrsni prediktor kasnije depresije u ranoj fazi bolesti. Iako je povišen broj patoloških nalaz SN u velikom depresivnom poremećaju taj je broj viši u PB-i što odgovara ranijim istraživanjima. Također je više patoloških nalaza SN kao i NL u skupini depresivnih PB prema skupini velikog depresivnog poremećaja dok razlike u nalazu NR nismo dokazali. Dokazali smo korelaciju nalaza TCD-a sa stupnjem bolesti u depresivnoj podskupini PB-i što predstavlja novinu u odnosu na prethodne studije što svakako zahtijeva daljnja istraživanja.