Abstract | Objectives: The aims of this study were to investigate the impact of early P2Y12 inhibitor preloading (pretreatment) vs. no preloading on short-term clinical outcomes in patients with acute coronary syndromes without persistent ST-segment elevation (NSTE-ACS).
Patients and methods: Meta-analysis and quantitative synthesis were performed by including five randomized controlled trials (RCTs) that examined P2Y12 preloading in NSTE-ACS patients. Primary outcomes of interest were composite endpoints of ischemia, bleeding, and net adverse clinical events (NACE) at 30 days. Risk ratio (RR) with 95% confidence intervals (95% CI) was used as the main summary measure while a random-effects model with the Mantel-Haenszel method was used to populate results of meta-analysis.
Results: A total of 5 RCTs enrolling 22207 patients with NSTE-ACS contributed to observed effect estimates. Four trials were at low risk of bias (RoB) while one trial had some concerns regarding RoB. Trials dominantly enrolled men and acetylsalicylic acid was used concomitantly as a second antiplatelet agent. Early P2Y12 preloading was similar to no preloading strategy among NSTE-ACS patients concerning the risk of ischemic events at 30 days (RR 0.93, 95% CI 0.79- 1.09, P=0.350; low heterogeneity detected – I2=41%). On the other hand, the P2Y12 preloading strategy was associated with a significant 65% increase in the relative risk of a bleeding event at 30 days, compared to no P2Y12 preloading strategy (RR 1.65, 95% CI 1.47-1.85, P<0.001; no heterogeneity detected – I2=0%). Finally, P2Y12 preloading was associated with a significant 19% increase in the relative risk of NACE at 30 days (RR 1.19, 95% CI 1.11-1.29, P<0.001; no heterogeneity detected – I2=0%).
Conclusion: Early P2Y12 inhibitor preloading in NSTE-ACS did not improve ischemic outcomes and significantly increased the risk of bleeding at 30 days, compared to a treatment strategy that did not use preloading. Similarly, early P2Y12 preloading was significantly associated with a higher risk of NACE at 30 days.
Taken together, obtained data suggest that an early preloading strategy with P2Y12 inhibitors should be avoided in NSTE-ACS. |
Abstract (croatian) | Ciljevi: Glavni ciljevi ove studije su bili istražiti utjecaj ranog pretretmana korištenjem inhibitora P2Y12 receptora u usporedbi s načinom liječenja bez pretretmana s inhibitorima P2Y12 receptora na kratkoročne kliničke ishode u bolesnika s akutnim koronarnim sindromom bez perzistentne elevacije ST segmenta (NSTE-ACS).
Pacijenti i metode: Kvantitativna analiza i meta-analiza su izvršene uključivanjem pet randomiziranih kliničkih studija koje su istraživale rani pretretman s inhibitorima P2Y12 receptora u bolesnika s NSTE-ACS. Glavni ishodi od interesa su bili mjereni unutar 30 dana od randomizacije, a uključivali su ishemijske događaje, značajna krvarenja i sveukupne neželjene kliničke događaje (kompozitni ishod). Omjer rizika (RR) sa 95%-tnim intervalima pouzdanosti (95% CI) je korišten kao glavna mjera ishoda, a model s nasumičnim učincima i Mantel- Haenszel algoritmom je korišten za meta-analizu.
Rezultati: Analizirano je pet randomiziranih kliničkih istraživanja koja su uključila ukupno 22,207 bolesnika sa NSTE-ACS. Četiri istraživanja su imala nizak rizik od pristranosti, a jedno istraživanje imalo je moguće elemente pristranosti. Navedena istraživanja su uglavnom uključila muške ispitanike, a acetilsalicilna kiselina korištena je u svim studijama kao drugi antiagregacijski lijek. Rizik od ishemijskih događaja unutar 30 dana bio je sličan bez obzira na strategiju ranog liječenja sa pretretmanom ili bez (RR 0,93, 95% CI 0,79-1,09, P=0,350; niska razina heterogenosti – I2=41%). S druge strane, strategija ranog pretretmana s inhibitorima P2Y12 receptora bila je značajno povezana s 65% višim relativnim rizikom za krvarenje unutar 30 dana u usporedbi sa strategijom liječenja bez pretretmana (RR 1,65 95% CI 1,47-1,85, P<0,001; bez prisutne heterogenosti – I2=0%). Konačno, korištenje ranog pretretmana s inhibitorima P2Y12 receptora bilo je značajno povezano s 19% višim relativnim rizikom sveukupnih neželjenih kliničkih događaja unutar 30 dana u usporedbi sa strategijom liječenja bez pretretmana (RR 1,19, 95% CI 1,11-1,29, P<0,001; bez prisutne heterogenosti – I2=0%).
Zaključci: Strategija ranog pretretmana korištenjem inhibitora P2Y12 receptora nije poboljšala ishemijske ishode i značajno je povećala rizik za krvarenje unutar 30 dana u usporedbi sa strategijom liječenja bez pretretmana. Jednako tako, strategija ranog pretretmana s inhibitorima P2Y12 receptora bila je povezana sa značajno višim rizikom od svekupnih neželjenih događaja unutar 30 dana. Konačno, prikazani rezultati ne podržavaju strategiju ranog pretretmana s inhibitorima P2Y12 receptora u bolesnika sa NSTE-ACS. |