Vakcine, kao oblik ciljane imunizacije, su trijumf medicine jer bi bez njih svake godine zasigurno umrlo nekoliko milijuna ljudi. Postoje pasivna i aktivna imunizacija. Proizvodnja protutijela kao rezultat izloženosti antigenu je aktivna imunizacija protiv tog antigena, a pasivna se može steći direktnim unosom protutijela aktivno stvorenih u drugoj osobi ili životinji. Virusne vakcine predstavljaju oblik umjetne aktivne imunizacije koja rezultira dugoročnom imunosnom memorijom. Postoji više tipova vakcina: vakcine koja sadrže žive, oslabljene uzročnike bolesti kojima je određenim postupcima smanjena infektivnost, ali su zadržali sposobnost replikacije u stanicama i izazivanja imunološkog odgovora u cijepljene jedinke; vakcine koje sadrže inaktivirane viruse ili njihove sastavne dijelove koji se ne mogu replicirati i koji sami ne izazivaju bolest, ali potiču imunološki odgovor. Osim njih tu su i vakcine od proteinskih podjedinica, žive rekombinantne vakcine, sintetske peptidne vakcine i DNA vakcine. Jedini virus koji je do sada potpuno istrebljen vakcinacijskim programom je virus velikih boginja, a u procesu istrebljenja je virus poliomijelitisa koji u novije vrijeme ponovno stvara neprilike. Usporedno s pojavom vakcinacije, javili su se i pokreti protivnika cijepljenja. Problem koji uzrokuju ovi pokreti je poticanje na necijepljenje zbog čega je došlo do ponovne pojave vrlo teških bolesti koje su godinama bile pod kontrolom.