Kompleksi na bazi platine dominiraju u kemoterapiji zadnjih nekoliko desetljeća. Međutim, zbog visoke opće toksičnosti i razvoja otpornosti tumora na lijek, javlja se potreba za sintezom novih spojeva sa smanjenim popratnim pojavama. U tu svrhu, istražuju se različiti organometalni kompleksi, među kojima su se svojom antitumorskom aktivnošću istaknuli kompleksi rutenija. U ovom istraživanju istražene su biološke karakteristike novosintetiziranih kompleksa rutenija 1 i 2, s fosfanskim ligandima supstituiranim kiralnim ili akiralnim esterima aminokiselina. Citotoksičnost sintetiziranih spojeva ispitana je 3-(4,5-metiltiazol-2-il)-2,5-difeniltetrazolium bromid testom na ljudskim stanicama karcinoma vrata maternice (HeLa). Četiri (2pG, 2pA, 2mG i 2mA) od šest sintetiziranih bikonjugata pokazalo je značajnu toksičnost, usporedivu sa cisplatinom. Na temelju uočenih karakteristika biološkog djelovanja na stanice HeLa izdvojen je kompleks 2mG čija je citotoksičnost dalje ispitivana na nekoliko tumorskih i normalnih staničnih linija. Veća toksičnost prema tumorskim, u odnosu na normalne stanične linije, ukazuje na selektivnu aktivnost spoja. Protočnom citometrijom utvrđeno je da spoj 2mG zaustavlja stanice u G1/S fazi staničnog ciklusa i uzrokuje povećanje SubG1 populacije stanica, što upućuje na smrt stanica apoptozom. Predtretman HeLa stanica sa specifičnim inhibitorom sinteze, butionin sulfoksiminom i specifičnim prekursorom sinteze glutationa, N-acetil cisteinom, te specifičnim inhibitorom glutation-S-transferaze, etakrinom kiselinom i specifičnim inhibitorom membranskih trasportera MRP1/2, probenecidom, ukazao je na važnu ulogu glutationa u odgovoru i detoksikaciji stanica nakon tretmana sa sintetiziranim organometalnim kompleksima rutenija.