Suvremeno visokoškolsko obrazovanje socijalnih radnika u procesu stjecanja praktičnih iskustava, odnosno provedbe terenske prakse studenata socijalnog rada, nezamislivo je bez implementacije licenciranog supervizijskog rada. U ovom radu su prikazani izvedbeni obrazovni planovi i programi te pregled aktualnih istraživanja i znanstvenih spoznaja, kao i stručne relevantne literature povezane s produbljivanjem spoznaja o zastupljenosti i ulozi supervizije u procesu obrazovanja studenata socijalnog rada kao specifičnog oblika podrške tijekom iskustvenog učenja. Radom su obrađivani obrazovni programi studija socijalnog rada na fakultetima u Zagrebu, Osijeku, Beogradu, Banja Luci, Mostaru, Ljubljani i Beču. Pored navedenog, rad sadrži i prisutnost osvrta na Globalne standarde za obrazovanje i osposobljavanje u socijalnom radu, pojmovnim određenjima i vrstama supervizije, kao i značajkama vezanim uz mentorski rad i superviziju studenata socijalnog rada. Proces učenja u superviziji, uz osvrt na Kolbov ciklus iskustvenog učenja te koncept suradnog odnosa i dijalog prema Davidu Bohmu, također je segment rada koji doprinosi uvidu u posebnosti i mogućnosti usvajanja profesionalnih kompetencija u području obrazovanja socijalnih radnika