Poremećaji hranjenja uglavnom se javljaju kod osoba pubertetske dobi i adolescenata. Kod tih osoba karakterističan je poremećen odnos prema hrani, narušeno samopoštovanje te negativna slika o svome tijelu. Cilj ovog rada bio je prikazati glavna obilježja poremećaja hranjenja te ulogu medicinske sestre u radu s takvim osobama. Poznajemo tri osnovna tipa poremećaja hranjenja: anoreksiju, bulimiju i kompulzivno prejedanje. Uz njih postoje i nespecifični oblici poremećaja hranjenja koji se ne mogu svrstati u neki od tri osnovna tipa, no i dalje predstavljaju ozbiljan problem. Za razvoj poremećaja hranjenja bitnu ulogu imaju biološki, psihološki i socijalni faktori. Od bioloških faktora najčešće se navode dob, spol i tjelesna težina, dok od psiholoških faktora značajnu ulogu imaju samopoštovanje, perfekcionizam te zadovoljstvo slikom vlastitog tijela. Programi bolničkog liječenja anoreksije i bulimije spoj su više elemenata i metoda, a uključuju vraćanje u normalni režim prehrane, medicinski oporavak, psihoterapijski tretmani, obiteljski tretmani i psihosocijalni oporavak. Spoj ovih različitih modela liječenja bit će različit ovisno o dobi bolesnika i njegovoj/njezinoj individualnoj situaciji. Uloga medicinske sestre je uzimanje sestrinske anamneze te holistički pristup pacijentu. Glavna uloga sestre je pomoći pacijentu i obitelji da prihvate bolest te motiviraju pacijenta da se aktivno i afirmativno suoči s bolešću.