Sakroilijakalni zglob (SI) parni je zglob koji povezuje križnu kost sa bočnom kosti. Stabilnost zgloba osiguravaju ligamenti i okolni mišići. Pokreti u sakroilijakalnom zglobu opisuju se kao pokreti nutacije i kontranutacije. Glavna zadaća mu je apsorpcija i prijenos sila sa kralježnice na donje ekstremitete. S obzirom da se muška i ženska zdjelica razlikuju, tako je i sakrum kod žena manje zakrivljeni, širi i pod manjim sakralnim kutom u usporedbi s muškim. Opseg pokreta SI zgloba je veći u žena nego u muškaraca, djelomično zbog anatomske i fiziološke građe, a djelomično zbog hormona relaksina koji se izlučuje u trudnoći kod žena. Disfunkcija sakroilijakalnog zgloba, nazvana i „reverzibilna blokada pokreta„ predstavlja ograničenost pokreta i prisutnost boli koja se često širi na lumbalni dio kralježnice te donje ekstremitete. Manualna terapija tretira poremećaje lokomotornog sustava koja sadrži različite tehnike, a jedna od njih je mobilizacija i manipulacija zglobova. Mobilizacija je manualna tehnika koja se izvodi kroz nježne, pasivne, ritmične pokrete kroz cijeli opseg pokreta, dok je manipulacija nagli, brzi, pasivan potisak na kraju opsega pokreta. Cilj je smanjiti bol i uspostaviti zglobnu funkciju. Prije primjene manualne terapije bitno je poznavati termine: terapijska ravnina, igra zgloba, translatorni pokret klizanja, translatorni pokreti trakcije i kompresije, 3 stupnja „slacka“, te kontraindikacije za njenu primjenu. Postoje različite škole i pristupi manualnim mobilizacijskim tehnikama, a to su: Cryiax pristup, Lewit manualna terapija, Kaltenborn-Evjenth koncept, Maitlandov pristup, McKenzie koncept te Mulligan koncept. Fizioterapijska procjena sastoji se od subjektivnog, objektivnog pregleda koji sadrži opservaciju, palpaciju te testove i mjerenja, zatim od analize i plana intervencije. Testovi i mjerenja uključuju VAS skalu boli, provokacijske testove: FABER test, test kompresije, test potiska bedra, test distrakcije i Gaenslenov test od kojih tri od njih pet mora biti pozitivno kako bi se utvrdila prisutnost SI disfunkcije te testove mobilnosti: test prestizanja u stojećem i sjedećem položaju, te Gilletov test koji utvrđuju lokaciju disfunkcije. Uz manualnu terapiju, u konzervativno liječenje SI disfunkcije spadaju elektroterapija, manualna masaža, ultrazvuk, tehnika mišićne energije, kinesio-tape te terapijske vježbe. Prema dosadašnjim objavljenim istraživačkim radovima mobilizacijski tretmani imaju najbolji učinak kada se provode u kombinaciji s terapijskim vježbama.