Kardiogeni šok je nerijetka pojava za medicinsko osoblje koje djeluje u području hitne medicine ili u jedinicama intenzivnog liječenja. Uzroci kardiogenog šoka mogu biti akutni infarkt miokarda, plućna embolija, tamponada srca, akutna srčana dekompenzacija. Dijagnostika se vrši ovisno o etiologiji stanja, ali najosnovnije dijagnostičke pretrage su: laboratorijskih nalazi, elektrokardiogram, rendgen srca i pluća, CT angiografija i ehokardiografija. Liječenje je suportivno do prepoznavanja uzroka stanja, a zatim se provodi prema etiologiji stanja, što uključuje medikamentoznu terapiju, perkutanu koronarnu intervenciju, trombektomiju, perikardiocentezu. S obzirom na to da su bolesnici s kardiogenim šokom često hemodinamski nestabilni, u upotrebi su napredne mehaničke cirkulatorne potpore kao što su ECMO, intraaortna balon pumpa, Impella, LVAD te u konačnici transplantacija srca. Uloga medicinske sestre je opsežna i značajna u zbrinjavanju bolesnika s kardiogenim šokom. Započinje samom trijažom i procjenom stanja bolesnika, preko zbrinjavanja bolesnika u objedinjenom hitnom bolničkom prijemu, asistiranja u kardiološkoj sali do sestrinske skrbi u jedinici intenzivnog liječenja. Spektar kliničkog znanja i vještina kod medicinske sestre na navedenim radnim mjestima je opsežan, uz naglasak na konstantnu procjenu stanja bolesnika te rano prepoznavanje kardiopulmonalnog aresta i rani početak kardiopulmonalne reanimacije.