Moždani udar je među prva tri uzroka smrtnosti u svijetu, ali i prvi uzrok invalidnosti i značajan uzrok demencije i depresije. Vjerojatnost da će netko imati moždani udar zavisi o okolnostima koje nazivamo faktori rizika a postoje promjenjivi i nepromjenjivi. Negativni učinci udara su motorička i senzorna disfunkcija, disfunkcija sfinktera, kognitivna disfunkcija i emocionalni poremećaji. Hemiplegija i hemipareza su najčešće manifestacije s kojima se susreću osobe preživjele od moždanog udara . Te posljedice mijenjaju njihove živote jer su više ili manje ovisni o tuđoj pomoći. Rehabilitacija započinje još u fazi akutnog liječenja i provodi ju multidisciplinirani tim stručnjaka, među kojima je i fizioterapeut. Fizioterapeut svoju intervenciju treba usmjeriti prvenstveno individualno na pacijenta, njegovu cjelokupnu motoriku, njegove mogućnosti i želje, a ne samo na primarni problem. Fizioterapijska intervencija kod bolesnika sa moždanim udarom obuhvaća prevenciju sekundarnih oštećenja, pozicioniranje, jačanje muskulature, povećanje opsega pokreta, mobilizaciju zglobova, facilitaciju, a krajnji ishod je osamostaljenje pacijenta i vraćanje njegovim životnim aktivnostima. Oporavak ovisi o statusu bolesnika, njegovim sposobnostima ali i o lokaciji oštećenja. Postoje brojne metode u fizioterapiji koje se koriste u intervenciji osoba poslije moždanog udara a to su: Bobath koncept, terapija zrcalom, CIMT (terapija prisilno induciranog pokreta), PNF (proprioceptivna neuromuskularna facilitacija), Kinesio taping, program ponovnog motoričkog učenja (MRP), terapija po Vojti, hipoterapija. Novija istraživanja dokazuju da uz fizioterapijske tretmane korištenje rehabilitacijskih metoda kao što su: robotika, telerehabilitacija i glazboterapija pruža brži oporavak pacijentima.