Roman Tiempo de silencio Luis Martín-Santosa ističe se kao složen i sveobuhvatan prikaz društvene stvarnosti života u Madridu u razdoblju nakon Španjolskog građanskog rata. Fokus djela su društveni problemi proizašli iz klasnih nejednakosti, te osude frankističkog režima. Prema nekim kritičarima, jedan od najuspjelijih aspekata romana je upravo njegov književni prostor, Madrid, kroz koji se jasno izražava inovativnost i stilska kreativnost književnika. Grad prikazan u romanu ima znatno važniju ulogu od samog mjesta događanja: u njegov je fizički prostor upisana društvena kritika. Kroz subjektivnu perspektivu protagonista koji se kreće kroz sve društvene sfere, Martín-Santos predstavlja prostor koji istovremeno odražava i određuje sudbine svojih stanovnika. U tom smislu grad funkcionira kao simbol opresije diktatorskog režima. U ovom se radu objašnjavaju različite elemente javnog prostora u romanu, književne postupke u opisima grada, te se interpretiraju u kontekstu društvene kritike. Analiza se fokusira na cjelokupan fizički i društveni prostor grada, te uključuje opis prostora i osjetilne doživljaje i opservacije protagonista ili pripovjedača. Prvi dio rada obuhvaća prezentaciju Madrida kao organske cjeline, te način na koji prostor utjelovljuje političku ideologiju i tako vrši utjecaj nad svojim stanovništvom. Drugi i opsežniji dio analize bavi se interpretacijom onih fragmenata prostora koji odražavaju društveno nasilje, bazirajući se na povijesnim činjenicama i stilskim sredstvima. To su izgled građevina i uređenje ulica, prisutnost vladinih tijela i ponašanje građana u javnom prostoru, sloboda kretanja marginaliziranih grupa, sakralni prostori, te opreka između javnog i privatnog u kontekstu klasnih razlika.