Cilj ovog istraživanja bio je testirati Rusbultin model ulaganja (1980) na uzorku roditelja djece s poremećajem iz spektra autizma (PSA) koja su uključena u predškolski ili osnovnoškolski sustav odgoja i obrazovanja. Istraživanje je obuhvatilo 89 ispitanika koji su ispunjavali upitnik u koji su uvrštene skale koje mjere sljedeće varijable: suroditeljstvo, roditeljski stres, pozitivne i negativne interakcije, učestalost pozitivnih interakcija, podršku partnera i vlastitu podršku partneru, instrumentalnu i emocionalnu socijalnu podršku okoline, zadovoljstvo i stabilnost partnerskog odnosa. Prikupljeni podaci statistički su obrađeni pri čemu su se računali Spearmanovi koeficijenti rang korelacije. Rezultati ovog istraživanja ukazuju na visoko zadovoljstvo i visoku stabilnost partnerskog odnosa roditelja djece s PSA. Prema Rusbultinu modelu ulaganja (1980), upravo je zadovoljstvo partnerskim odnosom prediktor veće posvećenosti odnosu, a posredno i veće stabilnosti partnerskog odnosa. Također, ispitanici su umjereno izloženi roditeljskom stresu, neslaganje između njih i partnera u vezi odgoja djeteta s PSA događa se rijetko ili tek ponekad, zadovoljni su podrškom koju im pružaju partner i okolina te percipiraju značajno više pozitivnih nego negativnih interakcija u svom odnosu. Iako je istraživanje provedeno na malom uzorku, pa nije moguće generalizirati rezultate na cjelokupnu populaciju roditelja djece s PSA, u ovom su istraživanju rezultati pokazali da, iako odgajanje djeteta s PSA može biti stresno i zahtjevno te svakako utječe na život obitelji i partnerski odnos roditelja, oni ipak mogu uživati u zajednički provedenom vremenu sa svojim partnerom, uživati u odgajanju svog djeteta s PSA i imati pozitivan pogled na budućnost svog partnerskog odnosa.