U organskoj kemiji je velik broj spojeva sa dušikom. On je zajedno s kisikom, halogenim elementima, fosforom i sumporom jedan od „heterogenih“ elemenata. Spojevi koji sadrže dušik se zovu amini. Međusobno se razlikuju po substituiranosti dušikova atoma i tako se dijele na: primarne, sekundarne, tercijarne i kvarterne koji se još nazivaju i kvaterne amonijeve soli koji se i opisuju u ovom radu. Iz opće formule \( R_{4}N^{+} X^{-} \) je vidljivo da su spojevi kvaternih amonijevih soli dipoli. Pozitivni naboj se nalazi na dušiku, a negativni na halogenom elementu koji je označen kao X. Alkilne skupine (R) mogu biti raznih vrsta i veličina, no da bi se spoj ponašao kao površinski aktivna tvar jedna alkilna skupina mora sadržavati dugački ugljikov lanac. Taj lanac je hidrofoban dio molekule, dnosno bez naboja. Drugi dio molekule sadrži naboj i interferira sa polarnim tvarima kao što je voda ili slično polarno otapalo. Zbog strukturnih svojstava molekule kvaterne amonijeve soli imaju utjecaj na lipide koji izgrađuju membranu bakterija. Taj utjecaj na bakterije je jednim djelom opisan u daljnjem tekstu. Kvaterne amonijeve soli su u većini slučajeva sintetski spojevi jer su vrlo korisni kao antibaktericidi, omekšivači tkanina i sredstva za uklanjanje nečistoća odnosno površinski aktivne tvari. U eksperimentalnom dijelu ovog rada sintetiziran je jedna kvaterna amonijeva sol. Po strukturi je sličan površinski aktivnim tvarima, odnosno sadrži pozitivno nabijenu „glavu“ i hidrofobni ugljikovidični „rep“. Procesi sinteze i izolacije su opisani u daljnjem tekstu kao i karakterizacija.