Sažetak | Uvod
Infekcija humanim papiloma virusom (HPV) najčešća je virusna spolno prenosiva bolest. Anogenitalna infekcija HPV-om u muškaraca značajna je kako zbog čestih recidiva, dugotrajnog liječenja, psihosocijalne stigme te smanjene kvalitete zdravlja i života, tako i zbog neosporne povezanosti s karcinomom anusa, penisa i određenim tipovima karcinoma orofarinksa. Najčešća klinička prezentacija HPV-genitalne infekcije infekcije su šiljasti kondilomi.
Metode
U naše presječno opservacijsko istraživanje uvršteno je 70 muškaraca u dobi od 18 do 65 godina s jasnim kliničkim znakovima HPV genitalne infekcije u smislu verukoidnih, fibromatoidnih, papuloznih i šiljastih kondiloma te ravnih kondiloma. Ekskohleacijskom tehnikom uziman je materijal s klinički promijenjene kože/sluznice genitalne regije ispitanika u svrhu genotipizacije INNO-LiPA (INNOGENETICS, Gent, Belgija) testom. Radi usporedbe rezultata dio materijala također je bio tipiziran primjenom jednog od dva detekcijska testa; hybrid capture (HC) II, odnosno „in-house“ PCR testa. Kliničke odrednice (izgled, lokalizacija, trajanje kondiloma, dob ispitanika) korelirane su s dobivenim rezultatima.
Rezultati
Sukladno rezultatima našeg istraživanja „benigne“ HPV kliničke promjene (šiljasti kondilomi) ne moraju biti nužno uzrokovane samo niskorizičnim HPV DNA tipovima s obzirom da je prevalencija HPV DNA tipova visokog onkogenog rizika (kao jedini uzročnik i/ili u kombinaciji s niskorizičnim tipom) u kondilomima muškaraca iznosila 20% što definitivno nije slučajni, odnosno sporadični nalaz. S druge strane, prevalencija HPV genotipova isključivo niskog onkogenog rizika u kondilomima kod muškaraca u našem istraživanju iznosila je 68,57%. Miješane infekcije visokorizičnim i niskorizičnim HPV genotipovima u kondilomima kod muškaraca bile su dokazane u 14,29% pri čemu nijedna kombinacija nije izolirana češće u odnosu na druge. Pozitivan nalaz na HPV utvrđen je kod svega 45% uzoraka obrađenih sa HC II testom te kod 40% uzoraka obrađenih “in-house” PCR testom u odnosu na INNO-LiPA test kojim je detektirano 88,57% HPV pozitivnih infekcija iz kondiloma. Dakle, komercijalni hybrid capture II (HC II) test i “in-house” PCR test nisu dovoljno osjetljive metode za HPV detekciju iz kondiloma u muškaraca.
Zaključci
Na temelju rezultata našeg istraživanja nije utvrđena statistički značajna korelacija između kliničkih osobina kondiloma (izgled i lokalizacija) anogenitalne regije u muškaraca i HPV genotipa visokog onkogenog rizika. Međutim, postoji statistički značajna korelacija između broja genotipova u kondilomima (miješane infekcije) i lokalizacije takvih kondiloma u distalnoj genitalnoj regiji. Optimalna i jedinstvena laboratorijska metoda koja bi bila “zlatni standard” za rutinsku verifikaciju svih oblika anogenitalne HPV infekcije u muškaraca još uvijek ne postoji. Dijagnostički pristup muškarcu s verificiranom HPV-genitalnom infekcijom treba, stoga, biti individualiziran. |
Sažetak (engleski) | Introduction
Anogenital HPV infection is the most common viral sexually transmitted disease. It has been estimated that 60 to 80% of sexually active population will at some point acquire at least one HPV genotype.
Methods
Cross-sectional unicentric clinical study was conducted in the Sexually Transmitted Disease Outpatient Clinic of the Department of Dermatology and Venereology and Department of Clinical and Molecular Microbiology of the Zagreb University School of Medicine and ZagrebUniversity Hospital Zagreb, Croatia. Seventy male patients, aged 18 to 63 years of age with condyloma in the anogenital region were included in the study.
Results
Samples from condyloma taken by curretage technique were subjected to INNO-LiPA genotyping test and positive results for at least one HPV genotype was present in 88.6% of cases. Samples were additionally analysed by two HPV detection tests; HC II and „in-house“ PCR test. The latter two tests gave positive results for HPV DNA; 45% of HC II and 40% of „in-house“ PCR results were negative.
Conclusions
Benign HPV lesions in anogenital region are not necessarily caused by low risk HPV genotypes only. In fact, in 20% of condylomas high risk HPV genotypes were detected. We found no correlation between the clinical parameters (clinical morphology, localization) of condyloma in anogenital region in men and high risk HPV genotype.
Bearing in mind the oncogenic potential of HPV infection, there is a justified „imperative“ for reaching a consensus about the reasonably evaluated indications for HPV detection and/or genotyping in men. |