Humani papiloma virusi (HPV) su mali DNA virusi koji inficiraju keratinocite u koži i sluznicama ljudi gdje obično izazivaju nastanak bradavica. Određeni se tipovi ovih virusa povezuju s etiologijom nastanka karcinoma vrata maternice. Molekularna istraživanja ovog virusa započinju sedamdesetih godina, razvojem metoda molekularne biologije. Danas je već relativno dobro poznata njihova biologija, kao i mehanizam kojim mogu dovesti do stanične transformacije. Životni ciklus im je usko vezan uz diferencijacijski program keratinocita. Inficiraju bazalne stanice epitela. Specifični virusni proteini interferiraju sa staničnim da bi odgodili proces diferencijacije i potakli suprabazalne diobe. Tijekom produktivnog ciklusa u gornjim slojevima epitela dolazi do proizvodnje proteina kapside i replikacije virusne DNA, pakiranja virusne DNA u virione i oslobađanja virusa zajedno s odumrlim orožnjelim površinskim slojem. U malom broju infekcija tzv. visokorizičnim tipovima humanih papiloma virusa može doći do ugradnje virusnog genoma u genom domaćina. Kako se pri tome poremeti ekspresija osnovnog virusnog regulacijskog proteina E2, povećana ekspresija virusnih onkogena E6 i E7 može dovesti do poremećaja stanične proliferacije, imortalizacije i genomske nestabilnosti, te neoplastičke progresije. HPV se danas smatraju glavnim etiološkim čimbenikom nastanka cervikalnog karcinoma. Istraživanja biologije ovog virusa i njegovih interakcija sa staničnim procesima omogućilo je i proizvodnju cjepiva kojim bi se mogla prevenirati pojava veličine karcinoma cerviksa.