Biofilm se najčešće opisuje kao zajednica mikroorganizama pričvršćenih na podlogu i uklopljenih u matriks izvanstanične polimerne tvari (engl. extracellular polymeric su bstance, EPS ). Pokretljivost je ključna za razne oblike bakterijskog ponašanja kao što je virulencija, kolonizacija novih staništa pa tako i stvaranje biofilma. S obzirom da se infekcije uzrokovane biofilmom puno teže liječe zbog veće rezistenc ije na antim ikrobnu terapiju, istraživanja na području biofilma i bakterijske pokretljivosti mogu dati vrlo korisne informacije za formiranje strategija kontrole bakterijskih infekcija. Za istraživanje su korištene bakterije Acinetobacter baumannii i Bacil lus cereus . Cilj istraživanja bio je pobliže istražiti oblik bakterijske pokretljivosti, pri kojoj bakterijske stanice migriraju iz biofilma formiranog na sučelju zraka i tekućine vertikalno gore po čvrstoj, inertnoj staklenoj površini koja nije bila u dot icaju s hran jivim medijem. Za vizualizaciju bakterija, preparati su se bojili Alcian blue metodom. Zaključeno je da viša koncentracija bakterija pogoduje bržem i snažnijem formiranju biofilma te da biofilm prethodi i posreduje u napredovanju bakterija. Tak ođer, zaklju čeno je da napredovanje bakterija putem biofilma omogućuju kapilarne sile i aktivni oblici bakterijske pokretljivosti.