Morfin, alkaloid izoliran iz opijumskog maka, široko je korišteni opioidni analgetik složene kemijske strukture i fascinanta sintetska meta organskih kemičara. Sertürnerova izolacija morfina iz opijuma 1804. godine smatra se početkom kemije alkaloida, a njegova opažanja svojstava izoliranog spoja potaknula su brojne znanstvenike na dugogodišnje analize kemijskih i fizikalnih svojstava morfina što je kulminiralo Robinsonovim prijedlogom strukture morfina 1925. godine. Prva totalna sinteza morfina Marshalla Gatesa 1952. godine potvrdila je predloženu strukturu te također potakla brojne studije čija su otkrića uvelike doprinjele napretku na cijelom području organske sinteze, kao i medicinske kemije. Njegova enantioselektivna sinteza postala je klasični primjer totalne sinteze pokazujući zadivljujuće znanje ondašnjih organskih kemičara. Od tada je poznato preko 20 sinteza morfina, racemičnih i enantioselektivnih, koje implementiraju različite kemijske reakcije i inovativne sintetske metodologije. Jedna od tih je i Riceova sinteza biomimetičkim pristupom koja je rezultirala dosad najefikasnijim sintetskim putem s najvećim potencijalom za primjenu u industrijskoj proizvodnji morfina i njegovih derivata.