Riblja ulja oduvijek su bila veoma važna u ljudskoj prehrani zbog svojih nutritivnih vrijednosti i pozitivnih učinaka na ljudsko zdravlje. U ovom radu određivale su se hlapljive komponente sirovih, izbjeljenih i deodoriziranih ribljih ulja te njihovih destilata primjenom metode uzorkovanja temenjene na mikroekstrakciji na čvrstoj fazi (SPME) i analiziranih plinskom kromatografijom (GC). Ispitivani uzorci su: ulje iz otpada tune, ulje iz jetre tune, ulje srdele, ulje iz otpada srdele te ulje lubina i komarče. Postupak rafinacije pokazao se učinkovitim za ulja otpada tune, ulje jetre tune te ulje lubina i komarče. Ulje iz otpada srdele sadržavalo je najveće ukupne koncentracije hlapljivih komponenti kao što su etanol, pentanal, 4–metilpenten – 2–ol, dodekan, 1–tetradecen, tetradekan, E,Z– 2,6–nonadienal, E,E –2,4–dekadienal; dok ulje lubina i komarče pokazuje najniže ukupne koncentracije. Ulja dobivena od riba iz uzgoja (tuna, lubin i komarča) sadržavala su niže koncentracije hlapljivih komponenti. Nakon rafinacije koncentracije hlapljivih komponenti u ovim uljima su opadale. U uljima dobivenim od srdele i otpada srdele zabilježen je porast koncentracija hlapljivih komponenti vjerojatno uzrokovanih visokim temperaturama kojima je ulje izloženo tijekom postupka rafinacije. Sva ispitivana ulja sadržavaju visoku koncentraciju smjese pentadekana i 2,4–heptadienala.