Središnja tema ovog rada su specijalne misije. U radu se prikazuje korištenje specijalne misije kao prvog oblika diplomatskih odnosa država sve do njihova razvoja kao moderne ustanove koja ima novu ulogu, sadržaj i mjesto u suvremenoj praksi država. Može se reći da danas ne postoji nijedno pitanje iz vrlo složenih, razgranatih i krajnje raznovrsnih odnosa suvremene države koje nije predmet specijalnih misija. Za ustanovu specijalnih misija bilo je naročito važno donošenje općih pravila o njezinom radu, odnosno kodifikacija i progresivni razvoj međunarodnog prava na tom području. U tom smislu, u radu se opsežno razlaže rad Ujedinjenih naroda, odnosno Komisije za međunarodno pravo i Opće skupštine, na donošenju Konvencije o specijalnim misijama. Zatim, daje se definicija specijalne misije, navode se njezine vrste i oblici, načini upućivanja, odnosi koji nastaju između države šiljateljice i države primateljice, sastav i imenovanje misije; razgraničavaju se s obzirom na ad hoc diplomaciju; ističu se razlike u odnosu na stalnu diplomatsku misiju, a objašnjava se i pravni položaj specijalne misije u suvremenim diplomatskim odnosima s obzirom na njihove funkcije, olakšice, privilegije i imunitete, te osnovna načela koja proizlaze iz Konvencije.