Slobodni gingivni transplantat (SGT) mekotkivni je epitelizirani presadak sluznice koji se najčešće uzima sa sluznice nepca, a osmišljen je u cilju proširenja nedostatne i/ili izgubljene pričvrsne gingive i povećanja njene debljine u prisutnosti mukogingivnih defekata. Iako tehnike slobodnog vezivnog transplantata (SVT-a) pružaju najveću predvidljivost za postizanje potpune prekrivenosti korijena zuba ili dehiscencije mekog tkiva na implantatu, tehnike slobodnog gingivnog transplantata još se uvijek smatraju tehnikama izbora za povećanje debljine mekog tkiva i keratiniziranog tkiva, odnosno sluznice na mjestima zuba, to jest dentalnih implantata. Štoviše, iako su konvencionalne metode SGT-a bile podosta nepredvidive i nepouzdanih rezultata, uvođenjem novih modificiranih metoda ne samo da se poboljšao postotak potpune prekrivenosti korijena, nego se i smanjio rizik od postoperativnih komplikacija. Naime, modificiranom metodom SGT-a dobiva se dvostruka vaskularizacija, što iz okolnog vezivnotkivnog peteljkastog režnja što iz samog slobodnog gingivnog transplantata olakšavajući time cijeljenje te pružajući rezultate gotovo jednakovrijedne dosad uvriježenom zlatnom standardu koronalno pomaknutog režnja u kombinaciji s vezivnotkivnim transplantatom. No, ne samo da su se pokazali uspješnima na prirodnim zubima, nego istraživanja pokazuju da su tehnike slobodnih gingivnih transplantata najučinkovitije u postizanju periimplantatne augmentacije mekih tkiva. Kao mana tehnika SGT-a, ali i SVT-a navodi se pacijentova nelagoda i bol uslijed dvaju operativnih polja, no u tom slučaju na raspolaganju stoje metode koronalno pomaknutog režnja u kombinaciji sa zamjenama za mekotkivne transplantate kao što je acelularni dermalni matriks.