završnom radu je istražena hidrofilnost/hidrofobnost enzimatski modificirane poliesterske tkanine uz usporedbu s konvencionalnom alkalnom hidrolizom. Detaljnim pregledom literature istraženo je kojim se sve enzimima može modificirati površina PET vlakana, uvjeti obrada, te postignuti učinci. Suradnjom sa znanstvenicima iz Tehnološkog fakulteta u Leskovcu provedena je hidroliza površine enzimima lipazama proizvedenim u laboratoriju na te mješavinom komercijalnih lipaza tvrtke Biocatalysts. Istražena je hidrofilnost/hidrofobnost kroz adsorpciju optičkog bjelila i određivanje sposobnosti upravljanja vlagom na uređaju za ispitivanje sposobnosti prijenosa vlage (Moisture management tester, MMT), SDL Atlas, prema AATCC TM 195-2017. Rezultati su uspoređeni s neobrađenim uzorkom i referentnim uzorkom (alkalna hidroliza). Optičko bjelilo Uvitex ERN-P primijenjeno je u tri koncentracije (1,2; 2,4 i 4 % na m.m.). Istražena je spektralna remisija, bjelina, te odstupanje tona od bijelog standarda. Pokazalo se da je koncentracija optičkog bjelila od 1,2% optimalna. Pri višim koncentracijama dolazi do gašenja fluorescencije, što rezultira pomakom tona u plavo-zeleno. Enzimatski hidrolizirane tkanine postižu neznatno slabije učinke adsorpcije i hidrofilnosti od alkalne hidrolize, ali još uvijek znatno bolje od neobrađene PET tkanine.