Diplomski rad analizira tri literarna djela američkog romanopisca i veterana Vijetnamskog rata, Williama Timothyja O’Briena, koji se u autorskom smislu ostvario u književnom žanru koji opisuje traumu koju su veterani Vijetnamskog rata proživjeli. Tim O’Brien američkom čitateljstvu ne pruža isključivo uobičajeni prikaz Vijetnama kao ratne zone, već je njegov glavni autorski cilj ilustrirati što to znači nositi se s posttraumatskim stresnim poremećajem, odnosno je li se od navedenog uopće moguće oporaviti. If I Die in a Combat Zone, Box Me Up and Ship Me Home, O’Brienov prvi literarni pokušaj, autobiografska je kronika koja prikazuje tzv. autentičnost iskustva koju ratna književnost zahtijeva. Going After Cacciato, s druge strane, u potpunosti je fikcionalan roman koji istražuje psihološku borbu između stvarnosti i imaginacije. Roman se također može okarakterizirati i kao alegorija Američkog imperijalizma. Tim O’Brien je najpoznatiji po svojoj zbirci kratkih priča naslovljenoj The Things They Carried. Spomenute kratke priče dijelom su autobiografske i smatraju se reprezentativnim primjerom literarnog sredstva poznatijeg pod nazivom selektivni realizam, a kojega karakterizira nejasno postavljena granica između stvarnosti i fikcije. Ova zbirka kratkih priča dotiče se raznovrsnih tema. Neke od njih su, primjerice, O’Brienova neuspješna potraga za iskupljenjem, terapeutski potencijal pričanja ratnih priča, brojne literarne osobnosti Tima O’ Briena, neudovoljavanje postmodernističkoj literarnoj dogmi nevinosti i literarni prikaz žena kao “nepouzdanih saveznika”.