SAŽETAK Kada govorimo o sportu sve češće se spominje neadekvatna priprema sportaša i ubrzana rehabilitacija nakon ozljede. Zahtjevni treninzi, prevelik opseg treninga tjedno s nedostatnim vremenom za kvalitetan odmor te stres na tijelo odbojkaša dovodi do čestih ozljeda. Neke od najčešćih ozljeda kod odbojkaša prema dosadašnjim istraživanjima su uganuće gležnja, ruptura prednjeg križnog ligamenta u koljenu, ozljeda ramena, prstiju šake te donjeg dijela leđa. Dokazano je da postoje neki rizični faktori kod nastanka ozljeda, ali većina njih je posljedica kontinuiranog prenaprezanja. Kada dođe do ozljede, fizioterapeut mora provesti fizioterapijsku procjenu kako bi utvrdio uzrok nastanka ozljede te osmisliti plan fizioterapije usmjeren k ispunjenju ranije određenih ciljeva terapije. Cilj ovoga rada bio je utvrditi specifične ozljede u odbojci na jednoj ženskoj seniorskoj odbojkaškoj ekipi i za iste opisati načine rehabilitacije i prevencije. Kao najpojavnije pokazale su se ozljede lumbalnog dijela kralježnice i ozljede ramena. U radu je opisan lumbalni bolni sindrom kao najučestalija ozljeda lumbalne kralježnice kod odbojkašica te sindrom sraza ramena, odnosno impingement sindrom, kao najčešća ozljeda ramena kod odbojkašica uz odbojkaško rame ili supraskapularnu neuropatiju. Kod obje ozljede prvenstveno je cilj terapije smanjiti bolnost, edeme, vratiti mišićnu snagu i jakost te omogućiti normalnu amplitudu pokreta u zglobu. Cilj svakog profesionalnog sportaša pa tako i odbojkašica je vratiti se što prije na teren bez bola. Zato ćemo u intervenciji koristiti elektroprocedure, manualne tehnike, terapijske vježbe i vježbe propriocepcije. Fizioterapeut ima neizmjerno važnu ulogu u prevenciji i rehabilitaciji ozljeda. Kako bi se spriječile moguće ozljede važno je provoditi plan treninga usmjeren sportašu prema njegovoj potrebi. Sveobuhvatna prevencija neizostavan je dio fizioterapijskog djelovanja u odbojkaškoj ekipi kako bi se omogućila što manja pojavnost ozljeda, a samim time i uspješnost ekipe